من یه مدته دوربین ندارم,الان تقریبا 10
روزه که توی خبرگزاری ایسنا بهم دوربین قرضی دادن و بیشتر دارم اونجا می رم. تجربه
جالبیه,سرو کار داشتن با چیزی به اسم خبر و همنشینی با خبرنگار اونم از نوع دانشجو!دنیای جالبی دارن خبرنگارا,آدمایی که باید ذهن تحلیلگر داشته
باشن و از یک طرف خصوصیات خاص! البته اینجا بیشتر به مسائل بومی رسیدگی می
شه و مثل خیلی چیزای دیگه تحلیل اتفاقات کشور تو تهران مرکزیت داره اما از
طرفی همیشه توجه ویژه به خراسان به خاطر دلایلی که تقریبا واضحه, بوده و
هست و اخبار خبرنگار این ناحیه پیگیری شده,تقریبا به همین دلیلم هست که
روزنامه های قدس و خراسان با اینکه دفتر های مرکزی تو مشهد دارن,در کل
کشور پخش می شن و متقابلا بین یک روزنامه محلی یا کشوری بودن سردرگم موندن!
بهانه ی این حرفا فرداست که روزه خبرنگاره و جالب بودن برخورد با این قشر و دیدن خصوصیاتشون و در عین حال خط قرمز ها حتی تو برخی مسائل بومی.
من عاشق دوربینم!
البته توی یکی از مجله های درپیت هم سابقه ی همکاری دارم!
روزت مبارک!
:)