می لنگه+لطفا نیت کنید!

خیلی بی خیال شدم!می دونم یک جای کار داره می لنگه......من قول داده بودم به خاطر مشکل شخصی که داشتم!حداقل سال اول دانشگاه و درست درس بخونم!......نمی دونم,شکی درش نیست که بزرگترین ایراد از خودم بوده ولی.......شرایط اصلا مطلوب نیست!نمی خوام باورم بشه با اینکه ۲ ماه بیشتر نگذشته من ناراضیم!یعنی من یک سال از عمرمو به خاطر اینجایی که الان توش وایسادم تلف نکردم!........اشتباه نشه!من همیشه گفتم,تو سخت ترین شرایطم می تونم زندگی کنم,حتی تو کارتون!ولی برام مهمه کیا دورو برم باشن!ایراد من از مسولینه دانشگاست تا خودم!......یعنی شرایط برای ایجاد علاقه و انگیزه فراهم نیست!آدم باید احساس پیشرفت بکنه!که نمی کنه!.........من احساس پسرفت می کنم!یعنی احساس می کنم دارم روز به روز بی خیال تر می شم!که نباید بشم !........................دوای درد این لنگیدن دست خودمه!یعنی باید سعی کنم وابسته نباشم!حالا که شرایط اینطوریه رو پای خودم وایسم!...........شاید یکی از دلایلیم که رفتم موهامو اینقدر کوتاه کردم همین بود!همین بود که به خودم یاد بدم که بتونم واسه چیزای مهم تر از یک چیزایی بزنم!تقریبا می شه گفت این کار هیچ دلیله دیگه ای نداشت!....پس قدم اول رو برداشتم......................بی خیالی بسه! 

تنها کاره مفیدی که هفته قبل کردم این بود که بالاخره با مهدی زایمان کردیم!!!!به آرزوی سه سالمون رسیدیم و اولین فیلم کوتاه ۲ دقیقه ایمونو با کمک یکی از بچه های دیگه ساختیم!برای اولین بار بد نبود,ولی جونمون در اومد!....................لطفا نیت کنید!(اسم بچمونه!)