نگرانی های من!

خیلی جاها وقتی بالای منبر می رم حرف پراکندگی ذهنی رو وسط می کشم،علتشم همینه که خودم درگیرش می شم.البته یکم الان اوضاع بهتر شده،کلا خودم اینطوریه که وقتی شلوغ می شه سرم یا خودمو درگیره چیزهای مختلف می کنم بازدهیم بیشتر می شه،مثل وقتی قراره تو اتاق شلوغ درس بخونم! همین قضیه شلوغ کردن سر! باعث می شه از روتین شدن در بیام واسه همینم یکم دنیا واسم جذاب تر می شه. فقط بدیه این جریان اینه که تو خیلی چیزا در حد متوسط رو به پایین باقی می مونم یا زمانای بیشتر از حد معمول و باید هزینه بکنم که قاعدتا موضوع های مهمیه !فعلا دارم دنیارو اینطوری پیش می برم ولی می دونم باید یکجا این شلختگی رو ببروم و از این حالت آزمون خطاای در بیارم.